نحوه محاسبه هزینه نصب آسانسور در آپارتمان

مشکلات آسانسور در آپارتمان

در این مقاله قراره به هر چیزی که «عرف و قوانین آپارتمان نشینی» درباره نصب و هزینه های آسانسور میگه رو به طور کامل بررسی کنیم.

فهرست مطالب

• آپارتمان نشینی انتخابی برای زندگی راحت تر!
• نقطه شروع؛ نیاز به آسانسور در آپارتمان
• روند نصب آسانسور در آپارتمان
• نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی
• مشکلات و موانع آسانسور در آپارتمان
• مسئولیت های نگهداری آسانسور
• نکات مهم در استفاده از آسانسور
• استفاده درست، عمر بیشتر
• پیشگیری از حوادث آسانسور
• همکاری و تعاون همسایه ها
• قانون هست اما بهترین راه نیست!

آپارتمان نشینی انتخابی برای زندگی راحت‌تر!

با تغییر سبک زندگی جوامع و پیشروی آن به سمت مدرن، از مواردی که برجسته شده است، زندگی آپارتمان نشینی است. آپارتمان های کوتاه و بلندی که ساکنین زیادی را در کنار هم جمع کرده است و پذیرای زندگی روزمره افراد مختلف است. آپارتمان نشینی فرصتی بود که می توانست مشکل مسکن جمعیت زیاد شهرها را تا حد زیادی مرتفع کند. اما مانند هر فرصت دیگری، تهدیداتی نیز به همراه داشت. یکی از این مشکلات، مدیریت مجتمع های مسکونی است. اینکه هزینه های ساختمان مانند نظافت مجتمع، هزینه نصب و نگهداری آسانسور و ... بر عهده چه کسانی باشد و یا سهم هر واحد در پرداخت هزینه ها چقدر باشد؛ بحث مفصلی پیدا کرد تا آنجا که بسیاری از پرونده های قضایی را به خود اختصاص داد.

با وجود اهمیت و مطرح بودن این بحث، موارد زیادی در حوزه آپارتمان نشینی، قوانین آپارتمان نشینی و اختلاف نظر افراد در آنها وجود دارد. اینجا به یکی از اصلی ترین و مهم ترین این موارد در حوزه ی آپارتمان نشینی، می پردازیم؛ آسانسور در آپارتمان ها.

نقطه شروع؛ نیاز به آسانسور در آپارتمان

انسان مدرنی که هر روزه به سمت رفاه و راحتی بیشتر تمایل دارد، به دنبال این است که هر نوع مانع و سختی را از زندگی روزمره خود حذف کند و آسایش بیشتری را فراهم نماید.

از همین رو، امروز بحث آسانسور نه تنها برای برج ها و آپارتمان های بلند بلکه برای ساختمان هایی با 4 طبقه نیز اهمیت دارد و آنها هم از مشتریان و استفاده کنندگان آسانسور به شمار می روند.

به همین علت همچنان بر سر آسانسور و مباحث پیرامون آن اختلاف نظر و بحث های زیادی وجود دارد. از نصب آسانسور در آپارتمان گرفته تا هزینه شارژ و سرویس آسانسور در آپارتمان. 

تلاش کردیم تا اینجا بخشی از اختلاف نظرها و قوانین پیرامون این مبحث را مطرح و  شفاف سازی کنیم، پس به ادامه مطلب بپردازید.

روند نصب آسانسور در آپارتمان

به طور کلی طبق قوانین نظام مهندسی، سازندگان موظفند تا برای ساختمان های بیش از 4 طبقه، آسانسور پیش بینی و اجرا کنند. این به این معناست که اجرای آسانسور برای ساختمان های کوچکتر الزامی نیست. اما موارد بسیاری وجود دارد که پس از چند سال سکونت، ساکنین مجتمع (مخصوصا ساکنین طبقات بالاتر) نیاز به داشتن آسانسور را احساس می کنند. این احساس نیاز محرکی می شود تا به دنبال اجرای آن در ساختمان باشند. استعلام قیمت، جانمایی و مشورت با سایر همسایه ها از اقداماتی است که در این راستا انجام می شود.

نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی 

همانطور که گفته شد، نیاز به آسانسور در آپارتمان های چهارطبقه و غیر نوساز هم حس می شود که در این موارد، لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که ساختمان ها به لحاظ جای آسانسور به دو گروه تقسیم می شوند:

1. ساختمان هایی که جانمایی آسانسور در آنها انجام شده است،

2. ساختمان هایی که مکانی برای آسانسور در آن پیش بینی نشده است.

مسلما در ساختمان های گروه اول، مشکلات و هزینه های کمتری ایجاد می شود و در صورت رضایت تمام واحدها و نبود مشکل دیگری، آسانسور نصب شده و تمام استانداردهای آسانسور به راحتی رعایت می شود. اما در گروه دوم اختلافات بسیار ریشه دارتر و عمیق تر است چون محل قرار گیری آسانسور باید بخشی از مشاعات یا بخشی از داخل واحدها را به خود اختصاص دهد، در این صورت با مخالفت های جدی از سوی برخی ساکنین روبرو می شود.

استفاده درست، عمر بیشتر

استفاده از چنین ابزار حیاتی و حساسی در ساختمان، نیاز به رعایت اصولی دارد تا افراد از ایمنی لازم برخوردار باشند. به عنوان نمونه، توجه به حداکثر تحمل وزنی که آسانسور دارد، مورد مهمی به شمار می رود که برخی افراد نصب دوربین را برای اینکه ساکنین این مورد را رعایت کنند یا پیدا کردن مقصری که خسارتی با تحمیل وزن اضافه به آسانسور زده است را الزامی می دانند. 

حمل بارهای غیرمجاز نیز گاهی توسط ساکنین صورت می گیرد که باید توسط مدیریت از آن اجتناب شود.

پیشگیری از حوادث آسانسور 

حادثه ای که افراد زیادی از آن به شدت می ترسند، گیر کردن در کابین آسانسور یا احتمال هرگونه حادثه ای مانند سقوط کابین است. اما امروزه مگر در موارد بسیار استثنائی، می توان از حادثه های  خطرناک جلوگیری کرد که این اتفاق با رعایت مواردی صورت می گیرد از جمله:

• انتخاب شرکتی مناسب و استاندارد برای خرید آسانسور

• انتخاب آسانسوری که دارای برق اضطراری باشد 

• انتخاب آسانسوری با سیستم هشدار وزن اضافه 

• انتخاب آسانسوری با زنگ خطر و یا تلفن اضطراری

• نصب دوربین برای الزام رعایت قوانین

• بازرسی به موقع و سرویس استاندارد آسانسور

• استفاده از متخصص برای بازرسی و سرویس آسانسور

مشکلات و موانع آسانسور در آپارتمان

متاسفانه با وجود قوانین روشن در این حوزه، هر روزه بحث ها و مجادلات زیادی در آپارتمان ها برای نصب آسانسور و یا هزینه های سرویس آن پیش می آید.

چند مورد از اصلی ترین این مشکلات شامل قانون تقسیم هزینه های آسانسور بین واحدها، سرباز زدن واحدهای اول و دوم برای پرداخت هزینه های آسانسور، سرویس اسانسور، مسئولیت خسارت به آسانسور و ... می باشد. 

تقسیم هزینه های آسانسور بین واحدهای آپارتمان

فرض کنید در یک ساختمان 4 طبقه، 3 طبقه موافق نصب آسانسور و یک طبقه مخالف باشد. در این حالت طبق ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها، چنانچه مجموع مساحت آپارتمان های طبقه دوم، سوم و چهارم از طبقه اول بیشتر باشد مخالفت مالک طبقه اول تاثیری نداشته و مالکین طبقات دو، سه و چهار می توانند از طریق پیگیری قضایی حق السهم مالک طبقه اول را به همراه خسارت احتمالی وصول کنند. 

در نتیجه ترتیب طبقات در پرداخت سهم هزینه های نصب، نگهداری و  تعمیر و سرویس تاثیری ندارد و ساکنین طبقات همکف، اول یا دوم نمی توانند ادعایی مبنی بر عدم نیاز پرداخت سهم خود در هزینه های آسانسور داشته باشند.

البته این مورد تنها شامل ساختمان هایی می شود که محل قرار گیری آسانسور از پیش تر تعیین شده است و در موارد غیر این، بحثی به مراتب پیچیده تر دارد. در نهایت رضایت همه افراد برای گرفتن فضای اختصاصی در واحدشان الزامی است. البته در مواردی هم، گاها بعضی از افراد مطرح می کنند، مانند: ما از آسانسور استفاده نمی کنیم، درب طبقه ما را ببندید و ... که به لحاظ قانونی قابل اجرا نیست و در صورت اجرا، همه واحدهای ساختمان باید سهم یکسان برای اجرای آسانسور را بپردازند.

تاثیر میزان استفاده از آسانسور برخی از طبقات 

در صورتی که برخی از ساکنین ادعا کنند که مدت زمان زیادی را در ساختمان نبودند و استفاده ای از آسانسور هم نداشته اند، در نتیجه نیازی به پرداخت هزینه ها و شریک شدن در آن وجود ندارد؛ به لحاظ عرفی و قانونی اشتباه می کنند و نمی توانند چنین ادعایی داشته باشند. 

تمام طبقات در پرداخت هزینه های نصب و سرویس آسانسور سهیم هستند و نمی توانند از آن سر باز بزنند.

مسئولیت های نگهداری آسانسور 

در هر ساختمانی، شخصی مسئولیت مدیریت کارهای آن را به عهده می گیرد. این فرد که مدیر ساختمان می باشد، وظایف زیادی را بر عهده می گیرد از جمله:

• جمع آوری شارژ ماهیانه و هزینه های مقطعی 

• مدیریت مشکلات ساختمان

• پرداخت هزینه های ساختمان از جمله هزینه برق و آب عمومی، حق بیمه ها، هزینه های زیباسازی، سرویس و نگهداری آسانسور و ... 

در نتیجه، مسئولیت های مربوط به آسانسور که مواردی مهمی را در بر می گردد، بخش مهمی از مسئولیت های مدیر را شامل می شود. 

این فرد باید هزینه های آسانسور که شامل برق، بیمه، سرویس و تعمیر آن است را از واحدها جمع آوری و پرداخت کند و در صورتی که طبقه ای خسارتی را به آسانسور وارد کند، ساکنین آن را موظف به پرداخت خسارت و جبران آن نماید. 

نکات مهم در استفاده از آسانسور در آپارتمان 

در زمینه آسانسور باید مواردی را حتما رعایت کرد، من جمله درباره ی انتخاب شرکتی که قصد خرید آسانسور و یا دریافت خدمات نصب، تعمیر و سرویس از آن وجود دارد.

در قوانین ملی آپارتمان ذکر شده است که هر ساله بازرسی، تعمیر و سرویس آسانسور ساختمان باید توسط متخصصان و کارشناسان استفاده شود. در نتیجه این پروسه حتما باید توسط شرکت ها و افراد متخصص در این زمینه صورت بگیرد.

در سامانه ملی استاندارد ایران، لیستی از آدرس و شماره تلفن شرکت هایی که استانداردهای لازم را دارند، آورده شده است که می توان بر اساس محل و شهر موردنظر انتخاب صحیح و استانداردی برای آسانسور آپارتمان خود داشته باشید.

از دیگر رو، می توان به مواردی مانند الزام رعایت قوانین استفاده از آسانسور، نصب دوربین در آسانسور، زمان بازدید آسانسور و ...  در این حوزه اشاره کرد.

پس تعاون و همکاری چه می‌شود؟

آنچه مسلم است برای تمام موارد اختلافی در ساختمان، پیش بینی های قانونی شده است و افراد با مراجعه به مراجع ذی ربط می توانند حقوق خودشان را مطالبه کنند. نکته ای که در اینجا مطرح می شود این است که آیا فقط قانون اهمیت دارد؟ و فقط قانون می تواند حلّال مشکلات باشد؟ اگر در یک مجتمع مسکونی طبقات بالاتر به دلیل رفت آمدهای مکرر از راه پله ها دچار سختی و رنج بسیار شده باشند؛ آیا نباید سایر واحدها به یاری آنان بکوشند؟ کما اینکه ممکن است مشکلی در پاگرد طبقه یک یا تخریب نرده طبقه دو بوجود بیاید. در این شرایط نیز طبقات بالاتر بگویند برای ما خطری ندارد و تمام؟! 

گره‌ای که با دست باز میشه ...

قانون قطعا آخرین راه است اما همیشه بهترین راه نیست! قانون تملک آپارتمان ها در سال 1343 به تصویب رسید. طبق همین قانون، نحوه محاسبه هزینه های ساختمان قبل از هر چیز به تصمیم مشترک واحدهای ساختمان بستگی دارد. باید اشاره کنیم که مسیرهای قانونی فرسایشی است. اصطحکاک های زیاد ما بین همسایه ها می تواند بر روابط آنها در آینده تاثیر بگذارد (مواردی مجبور به ترک منزل خود می شوند). به امید روزی که در یک مجتمع مسکونی، تمامی واحدها با همبستگی مشکلات سایر واحدها را درک کنند و در جهت رفع آن تا حد امکان با یکدیگر همکاری کنند. با تحقق این همکاری، شاهد بسیاری از دعاوی در دادگاه ها و برخوردها در سطح اجتماعی نخواهیم بود.