ساختمان های شهر پاریس در سال 2050 چگونه خواهند شد؟

معماران Vincent Callebaut، «شهر هوشمند پاریس 2050» را طراحی کرده است ، که شامل 8 نمونه اولیه از برج‌های انرژی پلاس است که برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی طراحی شده‌اند.
به دنبال طرح انرژی آب و هوایی پاریس با هدف کاهش 75 درصدی از انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2050، پروژه «شهر هوشمند پاریس 2050» یک کار تحقیقی و توسعه ای در زمینه ادغام ساختمان های بلند با انرژی مثبت است. BEPOS انرژی لازم برای مناطق اطراف را تولید می کند. به منظور مبارزه با پدیده گرمای شهری با افزایش همزمان تراکم شهر در دراز مدت، این مطالعه 8 نمونه اولیه از برج های مختلط را ارائه می کند. این برج‌ها طبیعت را در قلب شهر بازمی‌گردانند و قوانین زیست اقلیم‌شناسی و انرژی‌های تجدیدپذیر و قابل بازیافت را در یک حلقه کوتاه از طریق سیستم‌های نوآورانه در طراحی خود ادغام می‌کنند. با روی آوردن به نوآوری های اجتماعی جدید، آنها برای اولین بار روش های جدید زندگی سازگار با محیط زیست را ابداع کردند تا کیفیت زندگی ساکنان شهر را در احترام به محیط زیست پیاده سازی کنند.
این مطالعه برای تالار شهر پاریس توسط آژانس «Vincent Callebaut Architectures» با مهندسان «Stec Batiment» در تابستان 2014 انجام شده است. تاریخچه و چشم انداز تکامل در سال 2050 ساختمان های بلند در بافت پاریس طرح انرژی اقلیمی و 8 نمونه اولیه با انرژی مثبت و یا مرتبط با انرژی در زیر ارائه شده است:

1. «برج های کوهستانی»

HISTORIC PARIS _ منطقه 1 _ RUE DE RIVOLI

برج های خورشیدی، هیدرودینامیکی و کاشته شده، تهویه هوای زیستی پدیده جزیره گرمایی شهری.

ساختمان ها و به طور کلی شهر پاریس همیشه به شکلی ترمیمی و جزئیی بازسازی شده است و این مورد به دلیل فقدان جاه طلبی سیاسی و نداشتن چشم انداز برای آینده است. معماران این پروژه که مربوط به 2014 است از خود پرسیده اند که آیا اکنون در ساال 2014 پاریس محکوم به ماندن به شکل یک موزه است؟! این سوالی است که «برج های کوهستان» از پاریس تاریخی و به طور دقیق تر از خیابان ریوولی پرسیده اند. خیابان ریوولی، که به عنوان «خیابان دیوار» نامیده می‌شود، با ظرافت شدید و سخت‌گیری عظیم نئوکلاسیک، از قلب پاریس عبور کرده و از شرق به غرب در تقریباً 3 کیلومتر در ساحل راست رودخانه سن امتداد دارد. محدودیت‌های شهری اولین امپراتوری در غرب، مانند دوره هاوسمان در شرق در مورد هم‌ترازی و اندازه تمام ساختمان‌های خیابان، ظاهر تاریخی آن را با خطوط سخت و جلوه شگفت‌انگیز پرسپکتیو که مناسب ناپلئون است به پاریس ارائه می‌کند. که می خواست یک خیابان معتبر بسازد که به تجمل اختصاص یافته است.

این «خیابان بلند و زیبا "به قول ویکتور هوگو در قرن هجدهم ایجاد شد تا راه بندان و مشکلات بهداشتی در مناطق شلوغ قدیمی را با کنترل همزمان خیزش مردمی حل کند." مدل خیابان ریوولی به تمام خیابان‌های جدید پاریس تعمیم داده شد و منجر به استانداردسازی شد که برخی از هنرمندان آن زمان آن را «یکنواختی خفه‌کننده» می‌دانستند. پروژه «برج‌های کوهستانی» با هدف کنترل مه دود، متراکم‌تر کردن و طبیعی‌سازی شهرسازی فوق انرژی و فضای مصرف‌کننده با ساخت کوه‌های زیست‌اقلیمی با ادغام انرژی‌های تجدیدپذیر در پشت بام‌ها و در قلب بلوک‌ها انجام می‌شود. «برج‌های کوهستانی» با انرژی‌های مثبت، با توزیع بارهای سازه‌ای از طریق مجاری قدیمی دودکش‌های مسدود شده، این امکان را فراهم می‌آورند تا مسکن در هر بلوک مسکونی پاریس را به صورت عمودی سه برابر کنند.
سه نوع انرژی تجدیدپذیر در هر برج در دسترس خواهد بود: در طول روز، دو سپر خورشیدی عظیم فتوولتائیک و حرارتی با الهام از ساختاری که به خوبی از بال‌های سنجاقک بریده شده‌اند، برق و آب بهداشتی گرم تولید می‌کنند. در شب، یک ایستگاه ذخیره‌سازی پمپ برقی برگشت‌پذیر آبشار شهری از بالای برج بین حوضچه‌های مخازن نگهدارنده آب باران که در سطوح مختلف قرار دارند جریان می‌یابد و از نیاز به باتری برای ذخیره برق تولید شده توسط سنجاقک خورشیدی جلوگیری می‌کند. بال ها در نهایت، بالکن‌های باغ، طبقات مسکونی را احاطه کرده و در آب‌های بازیافتی تمیزی که توسط ساکنان با تصفیه گیاهی و کمپوست زیستی دفع می‌شوند، فیلتر می‌شود.

2. «برج های آنتییسموگ»

پاریس تاریخی _ منطقه 14 _ پتی سینچر

یک راهرو اکولوژیکی به طول 23 کیلومتر در قلب پاریس

پتی سینچر در پاریس یک خط راه آهن دوگانه قدیمی به طول 32 کیلومتر است که در اطراف پاریس در داخل بلوارهای Maréchaux می چرخد و اتصال خطوط راه آهن که از ایستگاه های اصلی راه آهن پاریس را به عهده دارد و امکان تبادل کالا بین شبکه ها و به دلایل استراتژیک از داخل به استحکامات پاریس را دارد. این خط توسط پاریسی‌ها به دلیل رقابت مترو خالی از سکنه است، این خط در بیشتر مسیر از 23 جولای 2014 به روی مسافران بسته است. امروزه 60 درصد از خط از دسترس خارج است. 40 درصد باقی مانده در زیر زمین، در ترانشه سرپوشیده یا در تونل هستند. در سال 2014، 61 پل وجود داشت: 36 پل از نوع «راه آهن» (جایی که خط راه آهن از بالای جاده می رود) و 25 پل از نوع «خیابانی» (جایی که جاده از بالای خط راه آهن می رود) هستند. در این مکان نمادین و تاریخی با سرنوشتی بحث‌برانگیز، سیاست شهری تبدیل این فضا به یک کریدور اکولوژیکی سبز با حفظ میراث راه‌آهن و استفاده چندگانه از سایت بین راه‌آهن، مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌رو است. حیات وحش، مراتع، جنگل ها، پوشش گیاهی به زمین شهری بازگشته است.

در این زمینه، «برج‌های ضد اسماگ» قصد دارند خطوط راه‌آهن را با ادغام باغ‌های غذایی محلی که توسط ساکنان کشت می‌شوند، به مناطق سبز تبدیل کنند. مسیرهای دوچرخه‌سواری و باغ‌های سبزی شهری به‌طور عمودی در اطراف برج‌های سیکلونی اجرا می‌شوند که با تصفیه گیاهی هیدروپونیک و فیلتر کردن دود اتمسفر به لطف ساختار فوتوکاتالیستی در دی اکسید تیتانیوم، زمین را آلوده می‌کنند. این برج های آلاینده تراکم شهری قوی از خانه های کشت شده را به لطف کمترین تأثیر آنها در زمین و معماری در فضای باز ارائه می دهند. آنها در گذرگاه های جغرافیایی بین بلوارهای پاریس و در امتداد اکوسیستم های موجود مانند Buttes Chaumont، پارک Monsouris، پارک آندره سیتروئن و غیره ادغام خواهند شد.از نظر انرژی، این برج‌ها با ادغام توربین‌های بادی محوری از نوع Darrieus در نمای تقویت‌شده از یک سو و از سوی دیگر در منسوجات انعطاف‌پذیر فتوولتائیک که امکان آب باران و شبنم روی سقف را فراهم می‌کند، برق تولید می‌کنند. با توجه به بخش حرارتی، تفاوت دما با تونل‌های Petite Ceinture برای ایجاد لوله‌های خنک‌کننده/گرمایش از نوع زمین‌گرمایی استفاده می‌شود که به طور غیرفعال هوای محیط را در داخل برج تهویه می‌کند. این تونل ها توسط تفرجگاه های پیزوالکتریک روشن می شوند.

3. «برج های فتوسنتز»

پاریس مدرن _ منطقه 15 _ برج MONTPARNASSE

پارک مرکزی پیزوالکتریکی که به شکل مارپیچی محوطه‌سازی‌شده ساخته شده است

در سال 1970، پایه های برج مونپارناس در محل ایستگاه راه آهن سابق مونپارناس گذاشته شد. این پروژه توسط آندره مالرو، وزیر فرهنگ، و ژرژ پمپیدو، رئیس جمهور مورد حمایت قرار گرفت. برج مونپارناس که اغلب مورد تحقیر قرار گرفته است، که در طول محور ایجاد شده توسط کاخ شایلو، تروکادرو، برج ایفل، شانز دی مارس و Ecole Militaire به موازات محور تاریخی قرار گرفته است، بلندترین برج اروپا در طول بیش از بیست سال بود. در سال 1975، سه سال پس از پایان ساخت آن، ساخت آسمان خراش ها به پایان رسید زیرا شهرداری تصمیم گرفت ساخت ساختمان بیش از هفت طبقه را ممنوع کند. هدف «برج‌های فتوسنتز» بهبود تأثیرات زیبایی‌شناختی و مصرف انرژی برج مون‌پارناس با تبدیل آن از یک سو در یک پارک مرکزی عمودی واقعی که به روی عموم باز شده است و از سوی دیگر با افزودن باغ‌های معلق جدیدی از بیوراکتورهای جلبک سبز همراه است. بنابراین، در سال 2050، برج مونپارناس یک اکوسیستم BEPOS بی‌کربن و بدون سوخت‌های فسیلی خواهد بود که به شکل یک پارک عمومی عمودی در چندین طبقه که توسط باغ‌های آسمانی آویزان شده‌اند، ساخته شده است. نرده ها در اطراف ساختار تقویت شده پیچ خواهند خورد و گردشگاه های پیزوالکتریکی مارپیچ را در آسمان پاریس در اطراف 58 طبقه به شکل بادام ارائه می دهند.

در دهانه های مثلثی واقع در هر دو انتهای برج، آسانسورهای عمومی با انرژی های تجدیدپذیر یکپارچه خواهند شد تا راه های بازدیدکننده را از کارکنان شاغل در دفاتر برج جدا کنند. سقف مرکز خرید به یک تالاب تصفیه گیاهی تبدیل می شود که آب های مصرفی ساختمان را بازیافت می کند. این فضای سبز کاشته شده در قلب پاریس، برج مونپارناس و همچنین دیگر برج های کوچکتر (ساختمان برج C ad Express) را با یک نمای زیستی عایق که سوخت زیستی تولید می کند، می پوشاند. میکرو جلبک‌های سبز روی دیوارهای پرده‌ای در فتوبیوراکتورهای مسطح و مثلثی ساخته شده در شیشه‌های چند لایه کشت می‌شوند. آنها انرژی خورشیدی حرارتی را با تولید همزمان زیست توده مورد استفاده برای تولید متان جذب خواهند کرد. CO2 به عنوان مواد مغذی برای جلبک هایی که تحت تابش خورشیدی تکثیر می شوند استفاده می شود. این بیوراکتورها اینرسی حرارتی را تا 50 درصد صرفه جویی در گرمایش و تهویه مطبوع را قادر می سازند در حالی که پالایشگاه سوخت زیستی مستقیماً در پایه ساختمان ادغام می شود.

4. «برج های آشیانه بامبو»

پاریس مدرن _ منطقه 13 _ منطقه مسینا

برج‌های باغی ترمودینامیکی که توسط یک شبکه بامبو از باغ‌ها و باغ‌های عمودی غذا پیچیده شده‌اند.

این مدل شهری نوآورانه از برج‌ها حتی از صرفه‌جویی در تراکم شهری از طریق عمودی بودن، چند کارکردی و چندفرهنگی بودن حمایت می‌کند. تنوع مثال زدنی پیشنهادهای مسکونی و خدماتی است که منجر به این تنوع شده است که در ساختمان‌هایی با اندازه‌های مشابه نادر است. پروژه «برج‌های آشیانه بامبو» با هدف طبیعی‌سازی سیزده برج منطقه Massena که در زمین‌های کارخانه قبلی Panhard & Levassor در مسیر «Petite Ceinture» ساخته شده‌اند، انجام می‌شود. در سال 2050، این منطقه (که ویلا d’Este نیز نامیده می شود) که بالاترین غلظت برج ها را در پاریس ارائه می دهد، نماد بازگرداندن کشاورزی عمودی شهری در چندین طبقه در قلب پایتخت خواهد بود.